Hulpverlening bij gokproblemen
Als je iets wil veranderen aan je gokproblemen - stoppen of minderen - kan je hierbij hulp krijgen.
In eerste instantie kan je steeds anoniem 24/7 terecht op het gratis nummer van SOS SPELEN (0800/35.777), bij De Druglijn of door contact op te nemen met je huisarts.
Voor crisisopvang kan je 24/7 beroep doen op Tele-Onthaal (telefoon 106 of chat via www.tele-onthaal.be) of op JAC-online (jongeren tussen 12 en 25 jaar).
Geen 'magische' behandelingen
- Er zijn verschillende vormen van hulpverlening mogelijk, maar er is geen "magische methode" die alles voor jou zal oplossen, zonder enige inspanning langs jouw kant. Ook niet onder de vorm van medicatie.
- Stoppen of minderen met overmatig gokken verloopt vaak als een proces van vallen en opstaan. Het voornemen om te stoppen of te minderen is een noodzakelijke voorwaarde. Maar het voornemen alleen is meestal niet voldoende...
- Het is ook niet mogelijk om iemand te dwingen om te stoppen met gokken. Zolang de persoon er zelf niet achter staat, zal hij of zij terug gaan gokken zodra de dwang van buitenaf wegvalt.
Wat werkt bij hulpverlening?
In de meeste hulpverleningsprogramma's komen een aantal elementen terug die werkzaam gebleken zijn:
- Het versterken van je motivatie om te stoppen of te minderen. Hierbij word je aangezet om na te denken over de voor- en nadelen van je gokken én over de voor- en nadelen van minderen of stoppen.
- Je bewust worden van andere doelen die je wilt bereiken en waarbij overmatig gokken je niet vooruit helpt, maar je eerder beperkt in je mogelijkheden.
- Het gebruik maken van ondersteunende medicatie, indien aangewezen. Er bestaat geen pilletje tegen overmatig gokken, maar in sommige gevallen kan medicatie voorgeschreven worden als tijdelijke ondersteuning bij ernstige depressieve klachten of slaapstoornissen.
- Het leren herkennen van de risicosituaties waarin je het moeilijk hebt om niet te gokken, en het anders leren omgaan met deze situaties.
- Het verhogen van je zelfvertrouwen, o.a. door het benadrukken van kwaliteiten en bestaande vaardigheden. Eventueel aangevuld door sociale vaardigheidstraining.
- Het betrekken van je partner en/of familie bij de behandeling, als dat aangewezen blijkt.
- Het leren omgaan met mogelijk herval. Hervallen kan een leermoment betekenen en hoeft geen bewijs te zijn van "volledige mislukking".
- Het aanpakken van je financiële en sociale problemen die het gevolg zijn van overmatig gokken.
Vormen van hulpverlening
1. Zelfhulp
- Je gaat op eigen houtje aan de slag, eventueel geholpen door je partner of een andere vertrouwenspersoon.
- Je kan gebruik maken van een zelfhulpboekje of het zelfhulpprogramma op deze website.
- Je kan beroep doen op een zelfhulpgroep. Dergelijke groepen komen regelmatig samen en bieden steun, nuttige informatie, enzovoort. Zoals:
- zelfhulpgroep gokken Limburg: 2 samenkomsten per maand, af te spreken via limburg@zelfhulpgroepgokken.be
- zelfhulpgroep gokken Vlaams-Brabant: vlaamsbrabant@zelfhulpgokken.be
2. Ambulante hulp
- "Ambulant" wil zeggen: je maakt een afspraak, je hebt een gesprek met een hulpverlener, en daarna ga je weer naar huis.
- Een aantal diensten zoals Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW), Centra voor leerlingenbegeleiding (CLB), Jongerenadviescentrum (JAC), OCMW's,..., bieden net zoals de huisarts een eerste opvang en ondersteuning.
- Wanneer meer gespecialiseerde hulpverlening nodig is, kan je terecht in een privépraktijk van psychiater/psycholoog/psychotherapeut. Je mag gerust navragen of de therapeut vertrouwd is met gokproblemen.
- Voor meer gespecialiseerde hulp kan je ook terecht in een ambulant centrum, zoals een Centrum Geestelijke Gezondheidszorg. De meeste ambulante centra worden gesubsidiëerd door de overheid, waardoor ze geen of slechts een geringe financiële bijdrage vragen aan hun cliënten. Sommige van deze ambulante centra zijn expliciet gespecialiseerd in problemen rond gokverslaving. Zie de verwijsgids van de VAD
- Verder kan ook De DrugLijn je helpen om een inschatting te maken van het aanbod. De lijn beschikt zelf over een adressenbestand van meer dan driehonderd adressen. De DrugLijn zal je een woordje uitleg verschaffen over hoe een eerste contact met een centrum verloopt en wat je van het hulp- of preventieaanbod mag verwachten. Je kan De DrugLijn anoniem online contacteren of via de telefoon (078/15 10 20, van maandag tot vrijdag 10 tot 20u).
Meer informatie vind je op de verwijsgids van de VAD.
3. Residentiële hulp
- "Residentieel" wil zeggen: je verblijft gedurende een bepaalde tijd in een centrum of een kliniek. De tijd kan variëren van enkele dagen tot enkele weken of maanden.
- In kortdurende vorm kunnen we hier vermelden: CIC's (Crisis Interventie Centra, verbonden aan sommige ziekenhuizen), psychiatrische afdelingen van algemene ziekenhuizen (PAAZ-diensten), ontwenningsafdelingen in psychiatrische ziekenhuizen, en centra waar een kortdurend therapeutisch programma aangeboden wordt (meestal een drietal weken).
- Bij de langdurige vorm gaat het om een opnames in een gespecialiseerde ontwenningskliniek (gedurende enkele maanden). Sommige klinieken werken zowel met kortdurende- als langdurige opnames.
- Meer informatie vind je op de verwijsgids van de VAD.
Verder kan ook De DrugLijn je helpen om een inschatting te maken van het aanbod. De lijn beschikt zelf over een adressenbestand van meer dan driehonderd adressen. De DrugLijn zal je een woordje uitleg verschaffen over hoe een eerste contact met een centrum verloopt en wat je van het hulpaanbod mag verwachten. Je kan De DrugLijn anoniem online contacteren of telefonisch op 078/15 10 20, van maandag tot vrijdag van 10u tot 20u.